گندله سازي يكي از بخشهاي اصلي توليد فولاد از سنگ آهن ميباشد
بيش از 90 درصد گندله در دنيا با دو روش ذيل توليد ميگردد.
روش باند متحرک( لورگي)
روش کوره دوار (آلیس چالمرز)
هر يك از اين روشها مزايا و معايبي دارن كه طرفداران و منتقداني نيز دارد، ولي در متن ذيل سعي شده به مهمترين اين موارد پرداخته شود.
یکی از برتریهای روش ترکیبی زنجیر متحرک و کوره دوار( آليس چالمرز) نسبت به روش باند متحرک (لورگي)، انعطافپذیری در برابر تغییرات احتمالی در سرعت انجام فرآیند بخشهای مختلف است. به عنوان مثال در صورتی که به هر دلیل واحد خنککننده گندله پخته شده یا بخش پیشگرمکننده گندله خام مجبور به توقف شوند، به دلیل مجزا بودن بخش پخت گندله، امکان تنظیم فرآیند به نحوی که کمترین خسارت ممکن به تمامي بخشهاي فرآیند تولید گندله وارد آید، وجود دارد.
در حالی که در روش باند متحرک (لورگي)، از ابتدا تا انتها، فرآیند تولید گندله بهصورت یکپارچه در یک باند انجام شده و توقف هر بخش، سبب توقف کل خط تولید میشود.
برتری دیگر ترکیب زنجیر متحرک و کوره دوار نسبت به روش باند متحرک، استفاده از استوانه گردان نسوز كاري شده به منظور پخت گندله است.
در روش باند متحرک، واگنهای حامل گندله خام پس از تبخیر آب و پیشگرم شدن وارد منطقه پخت میشوند، و البته ضخامت زیادی از گندله خام همراه با گندله پیش پخته شده و تجهیزات حمل آن به درون منطقه پخت وارد میشود. درحالی که در روش زنجیر متحرک و کوره دوار نیاز چندانی به شارژ گندله پخته شده به عنوان محافظ تجهیزات فولادی کف و دیواره واگن حملکننده نیست.
بنابراین انرژی لازم در واحدهای کوره دوار مدرن در حدود ۲۰ کیلو واتساعت به ازای هر تن محصول است. در حالی که این مقدار برای تجهیزات باند متحرک حدود ۲۸ کیلووات ساعت به ازای هر تن گندله پخته شده ميباشد.
پخت گندله خام در روش کوره دوار فقط یک مشعل دارد. در حالی که در روش باند متحرک تعداد مشعلهای مورد استفاده به مراتب بیشتر است.( بين 30 الي 60 مشعل يا بيشتر بسته به ظرفيت)
روشهاي مرسوم لورگي و آليس چالمرز معمولا براي توليد در ظرفيتهاي بيشتر از 1.5 ميليون تن در سال طراحي شده اند و علاوه بر آن مصرف مجموع انرژي هاي حرارت و الكتريكي، با كاهش ظرفيت توليد، نمودار صعودي دارند و اين بدان معني است كه در بسياري از موارد، به عنوان يه واحد مستقل پخت گندله، اين روشها شايد در ظرفيتهاي پايين مقرون به صرفه و اقتصادي نباشند.
در بسياري از مناطق دنيا از جمله در ايران، پراكندگي معادن كوچك از يك سو و نياز به سرمايه گذاري كلان از سوي ديگر مانع اصلي در احداث واحدهاي گندله سازي بوده است.
معادن پراكنده صرفا ناچار به فروش كنسانتره خود با ارزش افزوده پايين و تحمل هزينه هاي حمل و نقل هستند كه مجموعا حاشيه سود باريكي را براي اين مجموعه ها فراهم مينمايد.
گندله سازي با روش SRK
روش SRK، در واقع روش توسعه يافته و بهينه شده آليس چالمرز ميباشد.
اين تكنولوژي در شركت Blitzco آلمان با همكاري چندين شركت مهندسي ديگر آلماني طراحي و توسعه يافته است.
در اين روش با تغييراتي در واحدهاي خشك كن و پيش گرمكن و نيز در واحد كولينگ، ضمن افزايش بهره وري و كاهش مصرف ملموس سوخت و انرژي الكتريكي، كاهش حجم تجهيزات و ماشين آلات با استفاده از بهينه سازي فرآيندهایی كه براي توليد با ظرفيتهاي كمتر از يك و نيم ميليون تن در سال طراحي گرديده اند، كاهش چشمگيري در حجم سرمايه گذاري مورد نياز و همچنين هزينه هاي جاري واحد توليدي، ايجاد نموده است.
با اين تكنولوژي توسعه يافته، احداث واحدهاي اقتصادي كوچك گندله سازي، با ظرفيتهاي 400 هزار تن در سال به بالا با هزينه سرمايه گذاري مناسب فراهم گرديده است.
بخشهاي فلزي و استراكچرها تحت ليسانس شركت Blitzco آلمان، در ايران ساخته و نصب ميگردد و كليه تجهيزات اتوماسيون و ابزار دقيق، الكتروموتورها، كنترلرها و ساير تجهيزات مورد نياز از سوي لايسنسور تامين ميگردد.